Laten we ophouden te willen wat we vroeger wilden. Persoonlijk probeer ik in elk geval om niet meer te willen wat ik als jongen wilde. Met dit te proberen breng ik mijn dagen en nachten door. Dit is mijn project, mijn plan: een eind te maken aan mijn oude fouten.
Ik leef zo dat elke dag voor mij als het hele leven is. En dan probeer ik niet om alles uit die dag te halen alsof het letterlijk de laatste is, maar ik kijk er zo tegenaan alsof het de laatste zou kunnen zijn. Dat is ook de stemming waarin ik je dit schrijf. De dood kan mij ieder moment oproepen, mogelijk nog tijdens het schrijven. Ik ben klaar voor de aftocht en ik zal van het leven genieten omdat ik mij niet erg druk maak hoe lang het zal duren.
Voor ik mijn oude dag bereikte was het mijn zorg om goed te leven, op mijn oude dag is dat om goed te sterven. En goed sterven, dat is vrijwillig sterven. Doe je best om nooit iets tegen je zin te doen. Wat onontkoombaar is voor wie tegenstribbelt, is dat niet voor wie het wil. Ik bedoel dit: wie orders gewillig accepteert ontsnapt aan het vervelendste aspect van slavernij, iets moeten doen wat je niet wilt. Niet zozeer iets op bevel doen maakt ongelukkig, maar iets tegen je zin doen. Laten we onze geest dus zo inrichten dat wij alles wat de omstandigheden vereisen ook willen en vooral dat wij aan ons einde kunnen denken zonder droefheid.
[bron]Seneca, in: Brieven aan Lucilius