Een wilsverklaring voor euthanasie is niet van toepassing als die niet recent genoeg is. Toch blijkt meer dan de helft daarvan verouderd te zijn. Dat blijkt uit onderzoek van huisarts Matthijs van Wijmen. Dat valt te lezen in dagblad Trouw. Dat is wel een zorgelijke ontwikkeling, zeker omdat als er van de wilsverklaring gebruik kan worden gemaakt en de patiënt zelf niet bij machte is om dit te onderschrijven, de laatste wil niet wordt uitgevoerd.
Wilsverklaringen (steeds) opnieuw bespreken
Patiënten moeten hun verklaring af en toe opnieuw bespreken met hun arts, zodat die weet dat de levenseindewensen nog actueel zijn of niet. Uit onderzoek van Van Wijmen blijkt dat nog niet de helft van de mensen dat doet. Op basis van zo’n oude verklaring voert een arts geen euthanasie meer uit bij iemand die daar niet meer zelf om kan vragen, bijvoorbeeld vanwege dementie.
Voor zijn onderzoek enquêteerde Van Wijmen zes jaar lang ruim vierduizend leden van de Nederlandse Vereniging voor een Vrijwillig Levenseinde (NVVE) en de Nederlandse Patiënten Vereniging (NPV). Slechts 42 procent van de NVVE-leden praatte in die hele periode opnieuw met zijn huisarts over de verklaring. Van de NPV-leden was dat percentage nog een stuk lager: 28 procent. De NVVE is positief over dit pleidooi om wilsverklaringen te actualiseren en zal haar leden jaarlijks via mail hier aan helpen herinneren.
Arts kan niet worden verplicht
Geen enkele arts is verplicht mee te werken aan levensbeëindiging. Elk verzoek mag geweigerd worden, waarbij doorverwezen wordt naar een collega. Artsen die wél meewerken willen absoluut zeker weten dat de euthanasiewens nog actueel is.
Achtergrondinformatie:
Lees hier een PDF met informatie van de artsenfederatie KNMG