Otto de Loor schreef een boek over de De anatomie van democratie als een ode aan de democratie. De kernprincipes van democratie en de verschillende componenten die bijdragen aan de effectieve werking ervan komen in dit boek aan de orde. Democratie wordt als het ware ontleed.
Uit zijn voorwoord:
Laten we realistisch zijn, een democratie zal nooit perfect zijn. In haar aard is ze een conflictueuze samenlevingsvorm. Botsende belangen, pluralisme, debat en oppositie, zijn er de kenmerken van. Toch lijkt onze democratie het nu zwaar te verduren te hebben. Wat we ervan in de media zien, stemt niet hoopvol. Hoewel de deur van het provinciehuis Groningen bij boerenprotesten werd geramd, zijn er gelukkig verder nog geen overheidsgebouwen bestormd en vernield zoals in de VS en Brazilië. De bestormers aldaar zijn het niet eens met de uitslag van verkiezingen. De meest basale democratische spelregels worden daar niet meer geaccepteerd, namelijk dat je verkiezingen kunt verliezen. Ook in Nederland zijn het vooral de populistische politici die de democratische spelregels niet meer zo serieus nemen. Zij nemen hun ambt in parlement en gemeenteraad als podium om persoonlijk aandacht te krijgen en ons te infecteren met rechtsextremistische ideeën. Niet om het algemeen belang te dienen. En wat te denken van onze Rijksoverheid, die enkel achter de feiten aanloopt, omdat ze haar verantwoordelijkheid voor de uitvoering van beleid bij de lagere overheden legt. Ook het parlement lijkt steeds minder aandacht te hebben voor die uitvoering. Denk aan de gevolgen hiervan, zoals de toeslagenaffaire. En dat terwijl de grote thema’s zoals klimaat, woningbouw, stikstof en asielzoekers een krachtig bestuur vereisen, evenals een parlement die dat bestuur goed controleert.
En dichter bij huis, hoe kun je tegenwoordig als individuele burger invloed hebben op het maken van wetten en beleid, zowel landelijk als in je eigen gemeente? Waar moet je eigenlijk heen als je straat een week lang openligt en de gemeente je daarover gedurende de inspraakrondes niet voldoende heeft geïnformeerd? Laat staan dat je werkelijk invloed hebt op de besluitvorming over wat er in je straat gebeurt.
De democratie krijgt het zwaar zodra er zelfs over simpele feiten, spelregels en procedures geen overeenstemming meer is en giftige (sociale) media en leugenachtige politici daar een grote invloed op hebben.
Gelukkig gebeurt er ook veel goeds als het om onze democratie gaat. Vooralsnog zijn er volop krachten die haar verdedigen. Onze democratie en haar instituten vallen of staan met de mensen door wie ze worden bevolkt.
We kunnen echter niet achterover leunen.
Er is werk te doen.
De anatomie van democratie, het Grote werken aan Democratie Boek is een ode aan de democratie en aan ons die de democratie maken en een warm hart toedragen. Het beoogt niet de waarheid te verkondigen, over wat dé democratie nou precies behelst, maar is bedoeld om erover met elkaar in gesprek te gaan. Wat mij betreft gaat het hierbij niet alleen om de woorden die we hierover naar elkaar uitspreken, om begrippen, om de kennis die we met elkaar delen, maar meer nog om de intentie waarmee we dat doen. Om aan elkaar duidelijk te maken wat de betekenis is van democratie. Werken aan democratie is de uitdrukking van een specifieke moraal, een morele opdracht, namelijk: oprecht willen zijn, vrij en volwassen in de wereld staan. Dan pas is het mogelijk van mening te verschillen, de dialoog en discussie met elkaar aan te gaan, en daarmee tot de kern van de democratie te komen. Kennis over democratie kan alleen dialogisch tot stand komen. Dialoog vraagt wijsheid, namelijk: de intentie om te leren, de wil om te weten, om te twijfelen. Wie niet nadenkt, verandert immers nooit van mening, wie niet twijfelt ziet nooit redenen om meningen te herzien. Het Grote werken aan Democratie Boek is een boek over vrijheid, de raison d’être van de democratie en hoe daarmee om te gaan.
Kijk op deze pagina naar meer informatie en bestellen.