Kafka en bureaucratie: Dood is dood

In 2008 overleed de zoon van Francesco Giuzio uit Bari, Italië. Per abuis registreerde de gemeente destijds het overlijden van de vader.  Toch duurde het nog zes jaar voordat de pensioenmaatschappij besloot de maandelijkse uitkering aan Francesco te stoppen. Giuzio, een in goede gezondheid verkerende 79-jarige man, nam na het uitblijven van de uitkering contact op met de pensioenbetaler, die hem mededeelde dat hij al zes jaar eerder was overleden en dus geen recht meer had op een pensioen. Nog sterker: omdat men zes jaar lang de uitkering had doorbetaald, moest dit teveel betaalde bedrag van 72.000 euro worden terugbetaald.

En dan ontstaat er een surrealistische situatie, omdat eenmaal dood, dood is en dood blijft. In plaats van excuses voor deze grove fout, moet er van alles en nog wat worden geregeld om van Giuzio weer een levend persoon te maken. De pensioenmaatschappij wil niet eerder terugkomen op de eerdere beslissing voordat er officiële documenten zijn die het bewijs van leven onderstrepen. Tot die tijd is er geen inkomen. De Italiaanse krant merkt ironisch op dat gezien de snelheid van het ambtenarenapparaat die de informatie pas na zes jaar onthult, een snelle oplossing voor de ambtelijke wederopstanding nog wel even op zich laat wachten.

Bron: attualita

Geef een antwoord

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

*