Els Coppens schreef voor de site Pen Als Lotgenoot een indringend verhaal over haar ziektegeschiedenis.
Ze schrijft:
Als chronisch zieke heb ik (en met mij vele anderen) ook te maken met desinteresse. Begrijpelijk, als ik me verplaats in de positie van artsen op een poli – als je een hele ochtend mensen met sterk op elkaar lijkende klachten (die vaak zo kenmerkend zijn voor chronische aandoeningen) moet aanhoren, heb je die neiging misschien op den duur. Toch valt niet te ontkennen dat dergelijke ontwikkelingen betreurenswaardig zijn. Juist door een routineuze benadering die er zonder erg in sluipt, ontstaan verkeerde inschattingen en zelfs fouten.
Ik denk dat ik mag gerust stellen dat ik hier een zeer ernstig slachtoffer van ben. Geweest, kan ik trouwens zeggen. Want het gaat beter dan ooit met me – ik ben aan een nieuw leven begonnen! Vandaar mijn verhaal voor u.
Lees haar verhaal : Onaangenaam verrast